Μεσημέρι Κυριακής και ελάχιστος κόσμος έχει πάει έξω για καφέ ή πολύ περισσότερο για φαγητό. Πριν δυο χρόνια οι Έλληνες ήταν περισσότερο αισιόδοξοι για το μέλλον τους και δεν είχαν έντονο το βιοποριστικό πρόβλημα. Τα κατάφερναν να επιβιώνουν έστω και χωρίς δουλειά!!! Σήμερα με ένα σωρό φόρους επί δικαίων και αδίκων δεν τα βγάζουν πέρα έστω και εάν δουλεύουν ΟΛΗ μέρα. Για τους ανέργους τα πράγματα είναι δραματικά. Δεν υπάρχει εύκολο ΧΡΗΜΑ πουθενά και ο τζόγος βαράει κόκκινο παίρνοντας το τελευταίο σέντς από το άδειο πλέον πορτοφόλι μας.
Και τι να πεις σε κάποιον όταν δεν έχει την δυνατότητα να πάρει μια τυρόπιτα στο παιδί του; Το πως φτάσαμε ως εδώ δεν θα αναλυθεί στο παρόν κείμενο. Άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν σας έχω αναλύσει τις δικές μου Ιδέες που μιλάνε πρώτα για ΗΘΙΚΗ χρεοκοπία και μετά για ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ. Απλώς θέλω μαζί σας να μοιραστώ το δράμα που βιώνει σήμερα ο μέσος Έλληνας Πολίτης. Καταργούν την μεσαία ΤΑΞΗ και μας ρίχνουν στην ΦΤΩΧΕΙΑ. Πλέον και ΕΔΩ θα υπάρχουν ΑΣΤΕΓΟΙ και πολύ ΦΤΩΧΟΙ την ώρα που το 5% του Πληθυσμού μαζευει υπερκέρδη τα οποία δεν ξέρει πως να ξοδέψει. Η Αδικία αυτή πρέπει να διορθωθεί και αυτό θα γίνει με ΑΓΩΝΑ όπως ΠΑΝΤΑ. Οι Έλληνες ξέρουν να πολεμάνε και όλη η ΙΣΤΟΡΙΑ τους είναι γεμάτη πολέμους. Τις τελευταίες δεκαετίες δεν πολεμήσαμε και μείναμε στο περιθώριο όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Κάποτε λέγαμε ΟΧΙ και πολεμάγαμε τώρα λέμε ΝΑΙ και κάνουμε πως ΖΟΥΜΕ. Όμως τι ζωή είναι αυτή Συνέλληνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου