Όσο καλή θέληση και να έχεις. Όσο ακόμα αντέχεις να κάνεις την "τρέλα" σου "σημαία" αντίστασης είναι στιγμές που σε πνίγει ένα γιατί; Γνωρίζεις ότι η απάντηση είναι οδυνηρή αφού η "λογική" εδώ και χρόνια έχει δώσει την θέση της στο συναίσθημα. Απευθύνεσαι λοιπόν σε
ένα κοινό που το θέλεις να δρα με το συναίσθημα και όχι με την λογική και στεναχωριέσαι κάθε φορά που καταλαβαίνεις ότι δεν αντέχεις άλλο... Κάνεις διαλείμματα ,προσπαθείς να μην ασχολείσαι με τους "γύρω" σου και αντιλαμβάνεσαι ότι θα καταλάβουν. Μάταια ποτέ ο χορτασμένος δεν γνωρίζει τι τραβάει ο νηστικός εάν δεν το νιώσει. Είναι όπως την αγάπη, εάν δεν αγαπάς δεν καταλαβαίνεις πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσεις. Τι ακρότητες μπορείς να κάνεις, πόσο πολύ μπορεί να πονέσεις. Έτσι λοιπόν και εγώ αντιλαμβάνομαι ότι ελάχιστα έχω να κουβεντιάσω με την πλειοψηφία των διαδικτυακών αναγνωστών , δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα και κυρίως δεν αγωνιζόμαστε για τα ίδια πράγματα. Βέβαια υπάρχουν και αυτές οι ρημάδες οι εξαιρέσεις που σε κάνουν να λες ότι το παιχνίδι δεν έχει χαθεί ό,τι παίζετε ακόμα όπως λέει και το τραγούδι. Και την άλλη στιγμή συνειδητοποιείς ότι αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει. Επομένως το μόνο που μπορείς να κάνεις ως "τελευταία" "αντίσταση" είναι να μην χαλάσεις μαζί του. Καλή σας νύχτα ..γιατί μην περιμένετε να ξημερώσει κάτι καλύτερο όσο εμείς είμαστε απασχολημένοι με το πως θα βγάλουμε την εβδομάδα , τον μήνα, την χρονιά. Το "παιχνίδι" τελικά όχι μόνο δεν παίζετε ακόμα, αλλά ήταν και "στημένο" όπως σας είχαμε πει από την αρχή. Όχι δεν παίζαμε "τσάμπα" απλά δεν κερδίσαμε. Δεν πειράζει θα πείτε ήταν μόνο ένας αγώνας. Ίσως όμως να.. όπως όλοι οι άνθρωποι κάποτε βαριούνται, έτσι και εγώ νιώθω πως βαρέθηκα. Τι δεν καταλαβαίνεις φίλη και φίλε αναγνώστη; Είπα ότι βαρέθηκα.................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου