Δεν ξέρω εάν νιώθετε "αναστημένοι" αλλά εγώ δεν νιώθω ούτε μπορώ να προσποιηθώ ότι φέτος περίμενα κάτι τέτοιο. Και ήταν τόσο καλύτερα που ούτε εγώ φανταζόμουν ότι μη περιμένοντας ΤΙΠΟΤΑ θα είχα κερδίσει περισσότερα από ότι περιμένοντας μια Ανάσταση μετά από τα πάθη. Ο Κύριος ανέστησε τις ελπίδες μας και νίκησε τον Θάνατο εδώ και αιώνες είναι το μεγάλο μήνυμα του Χριστιανισμού που όπως όλα τα μεγάλα μηνύματα αμφισβητούνται από τους Υλιστές όλου του κόσμου. Ευτυχώς δεν ήμουν ΠΟΤΕ υλιστής και δεν υπάρχει ελπίδα για να αλλάξω τώρα. Επομένως ούτε την Ανάσταση του Κυρίου αμφισβήτησα ΠΟΤΕ ούτε και θα την αμφισβητούσα απλώς δεν περίμενα να αναστηθεί έστω και μια επιθυμία μου αυτό το Πάσχα γιατί δεν υπήρχε καμιά διάθεση να έρθει καμιά εξέλιξη που θα με απογοήτευε.
Το να μην έχεις ελπίδα δεν είναι πάντα κακό , όσο το να ελπίζεις σε κάτι που ποτέ δεν θα συμβεί. Τις μέρες που έλειπα σκέφτηκα τι θα έγραφα στο πρώτο μου κείμενο αλλά για ακόμη μια φορά άλλαξα γνώμη όταν έβαλα τα χέρια μου στο πληκτρολόγιο. Έτσι το κείμενο που είχα σκεφτεί ως δια μαγείας εξαφανίστηκε ή μάλλον κρατήθηκε για αργότερα. Αυτά τα κείμενα για αργότερα είναι πλέον τόσα πολλά που το πιο πιθανό είναι να μην τα διαβάσετε ΠΟΤΕ. Όχι ότι θα χάσετε και τίποτα αλλά να το γράφω για να σας πω για ακόμη μια φορά ότι αυτή μας η επικοινωνία είναι τόσο μονόδρομη όσο και το στενό μονοπάτι που οδηγεί στον Παράδεισο με λίγο κόσμο και κυρίως με απόλυτη υποταγή του της ελεύθερης έκφρασης σε άγραφους κανόνες μιας αντίληψης που τείνει να αλλάξει τα πάντα.(Συνεχίζεται................)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου