ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΤΕΛΙΚΑ ΓΡΑΦΩ;

Του Σταύρου Μαρίνη 
Τελικά σε αυτή την ζωή είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις ΠΙΣΤΟΣ όχι μόνο στην φίλη σου αλλά και στις εμμονές σου. Για τις Ιδέες είναι θλιβερό προνόμιο όσων από εμάς έχουμε αποφασίσει να κολυμπάμε κόντρα στο ρεύμα έστω και εάν γνωρίζουμε ότι αργά ή γρήγορα θα ΠΝΙΓΟΥΜΕ. Τα γράφω όλα αυτά ως πρόλογο για την σημερινή μας κουβεντούλα που βέβαια χωρίς τις δικές σας απόψεις και σχόλια είναι ένας θλιβερός μονόλογος ενός απελπισμένου ανθρώπου. Η υποτιθέμενη επικοινωνία μέσα από τα blogs είναι μάλλον ακόμα ένα μύθευμα της σημερινής εποχής αφού ελάχιστα σας επιτρέπουν να ανεβάσετε χωρίς λογοκρισία τις απόψεις σας και χωρίς να ωραιοποιούν ότι εσείς γράφετε και σε όσα το κάνουν εσείς δεν γράφετε παρά σπάνια. Σήμερα λοιπόν που θα σας πω για την ΠΙΣΤΗ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι πλέον ούτε περιμένω να με διαβάσετε, ούτε να σχολιάσετε τα κείμενά μου γιατί απλά έπαψα να σας ΠΙΣΤΕΥΩ. Μπορεί να υπάρχετε εκεί έξω και άλλοι με τις ίδιες αντιλήψεις και ανησυχίες με μένα αλλά τελικά είναι έτσι το σύστημα που δεν θα μας αφήσει ΠΟΤΕ να συγκροτήσουμε μια ολοκληρωμένη ομάδα και να διεκδικήσουμε από κοινού ότι θα έπρεπε λογικά να μας ανήκει.


Ο καθένας θα παλεύει για το δικό του συμφέρον και ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΒΡΑΙΟΣ θα χαίρεται και για την δική μας κατάντια αλλά και για την επικράτηση της πιο χυδαίας ιδεολογίας στον κόσμο αυτής της ιδεολογίας που αποκαλούν οι σύντροφοι ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΛΙΣΜΟ. Εμείς που δεν πιστεύουμε στην ΥΛΗ αλλά στις Ιδέες θα παραμένουμε τα παραπεταμένα παιδιά μιας κοινωνίας που μας αντιμετωπίζει ως αυτιστικά και απροσάρμοστα. Θα ήθελαν να μας ρίξουν από κανένα Καϊάδα αλλά και έτσι που είμαστε τους βολεύουμε για να επιβεβαιώσουν τον ΚΑΝΟΝΑ. Μια ματιά γύρω σας είναι ΙΚΑΝΗ να σας αποδείξει ότι το χρήμα κυβερνάει σε αυτή την κοινωνία που ζούμε κανένα πρότυπό σας δεν είναι μικρομεσαίος ή φτωχός κανένας από εσάς δεν δίνει δεκάρα για το εάν κάποιος είναι καλός ή όχι άλλωστε οι περισσότεροι δεν μπορούν πλέον να ξεχωρίσουν το ποιος είναι καλός ή κακός χωρίς την βοήθεια των ΜΜΕ που ως μηχανισμοί αποχαύνωσης μας μιλάνε για καλούς μπάτσους , καλούς τρομοκράτες μα για κακούς και επικίνδυνους Εθνικιστές. Σε όλο τον κόσμο έχει αρχίσει να χαράζει μια νέα Αυγή αυτή που ο κόσμος θα γίνει περισσότερο ΗΘΙΚΟΣ και ΔΙΚΑΙΟΣ σε αυτή την νέα εποχή οι ΑΙΩΝΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ δεν θα έχουν θέση παρά μόνο ως παραδείγματα του απόλυτου κακού. Σε αυτή την νέα εποχή η Ελλάδα θα απέχει και θα απέχει συνειδητά γιατί οι κάτοικοί της μοιάζουν πάρα πολλοί με τους "εκλεκτούς" του Δαϋίδ μα τόσο πολύ που θα έλεγες ότι είναι "αδέλφια".
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ακόμα και η ύπαρξη κειμένων όπως αυτό αποτελεί πρόκληση για μια κοινωνία που δεν θέλει να προβληματιστεί άλλο για ΤΙΠΟΤΑ. Και το ερώτημα είναι για ποιον τελικά γράφω;