Εβδομάδα των Παθών

Του Σταύρου Μαρίνη 
Καθώς η Χώρα μας περνάει με τρία χρόνια μνημόνια μια συνεχιζόμενη Εβδομάδα των Παθών αναρωτιέμαι πολλές φορές εάν οι χιλιάδες δημοσιογράφοι (εντός και εκτός ΕΣΗΕΑ) θα έπρεπε αυτές τουλάχιστον τις κρίσιμες για τον Τόπο ώρες να αντιληφθούν ότι η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ του Λαού πρέπει να ΑΠΑΛΛΑΓΕΙ πλήρως από ΜΙΚΡΟΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ή ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ συμφέροντα.
Θα με πείτε ΑΝΟΗΤΟ ή ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ και ίσως είμαι και τα δύο όμως σε έναν κλάδο που δημιουργεί μόνο ΑΝΕΡΓΟΥΣ(καθημερινά σχεδόν κλείνουν μικρά ή μεγάλα ΜΜΕ) οι δημοσιογράφοι έχουν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να αντιληφθούν ότι το λειτούργημα το οποίο ασκούν βοηθάει την ΚΟΙΝΩΝΙΑ να παραμείνει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ και κυρίως ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ. Μεγάλες κουβέντες θα πείτε αφού η ενημέρωση χρόνια τώρα εξυπηρετεί συμφέροντα και οι δημοσιογράφοι συνθλίβονται ανάμεσα σε αυτά και τις περισσότερες φορές υποχωρούν. Ας γίνει λοιπόν μια αρχή ώστε να σταματήσουν να υποχωρούν άλλωστε πλην μιας μικρής μειοψηφίας οι περισσότεροι δημοσιογράφοι έπαιρναν τις καλές εποχές μιλάμε 800-1200 ευρώ το μήνα. Γιατί λοιπόν όλοι αυτοί  να μην θέλουν να ασκήσουν όσο πιο αντικειμενικά και αμερόληπτα μπορούν το λειτούργημα της ενημέρωσης; Θεωρώ ότι είναι η κατάλληλη ώρα να μπουν οι βάσεις ώστε η επόμενη γενιά των δημοσιογράφων να θωρακιστεί από τις πιέσεις της εργοδοσίας και κυρίως από τις πολιτικές παρεμβάσεις. Κάτι γραφεία Τύπου , κάτι λαμόγια και κυρίως η μη συμμετοχή μας στα συλλογικά μας όργανα(ο καθένας από εμάς έβρισκε και έναν λόγο για να μην γίνει μέλος της ΕΣΗΕΑ) οδήγησαν στην πλήρη απαξίωση των δημοσιογράφων στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Αυτό θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει και ακόμη πιστεύω ότι η πλειονότητα των δημοσιογράφων έχει αντιληφθεί ότι ΗΡΘΕ η ώρα  να απαλλαγούμε μια για  ΠΑΝΤΑ από όλους αυτούς τους κυρίους και τις κυρίες που δεν σέβονται το λειτούργημα που ασκούν. Εγώ πάντως για να πληροφορήσω και εσάς εκεί έξω που διαφωνείτε και ίσως λέτε ότι όλοι οι δημοσιογράφοι είναι λαμόγια και πλούσιοι ότι γνωρίζω προσωπικά πολλούς συναδέλφους που δεν έχουν να πάρουν ούτε γάλα στα παιδιά τους. Ευτυχώς κάποιοι από αυτούς είχαν προνοήσει και ήταν μέλη της ΕΣΗΕΑ η οποία έχει βοηθήσει αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά πάρα πολλούς (που βέβαια είναι μέλη της). Στο μέλλον και επειδή τα μπλοκάκια και η μαύρη εργασία στον χώρο  είναι πλέον καθεστώς ίσως πρέπει να βρεθεί τρόπος να μπορεί κάποιος που αποδεδειγμένα ασκεί δημοσιογραφική εργασία να γίνεται μέλος και να αλλάξουν εκ των πραγμάτων οι προϋποθέσεις για την εγγραφή νέων μελών. Αυτές τις σκέψεις τις κάνω ενόψει και των εκλογών που έρχονται στην ΕΣΗΕΑ και θεωρώ ότι η συμμετοχή πρέπει να είναι μεγάλη. Αυτά προς το παρόν Μεγάλη Εβδομάδα και οδεύουμε πλέον προς την ΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΥΓ: Καθημερινά θα τα λέμε όλη την Μ. Εβδομάδα από εδώ. Στείλτε τα mail σας για ότι σας απασχολεί. Αυτοί που έχουν στείλει γνωρίζουν ότι απαντώ σε όλα προσωπικά. Στείλτε και απόψεις για δημοσίευση στο ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ.