ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ................. ΙΣΩΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ...........
Toυ Σταύρου Μαρίνη
Το ότι δυο άνθρωποι αγαπιούνται δεν σημαίνει ότι δεν χωρίζουν. Η ζωή άλλωστε όπως και η Αγάπη δεν είναι "παιχνίδι" ασφαλές και το σήμερα δεν μπορεί να είναι ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ. Μπορεί η Αγάπη να μην πεθαίνει αλλά οι άνθρωποι πεθαίνουν και χωρίζουν για δεκάδες λόγους που δεν είναι σκοπός μου να αναλύσω σε αυτό το κείμενο. Η υποχρέωση που είχα αναλάβει να γράφω για εσάς ένα κείμενο την ημέρα έγινε για μένα μια ρουτίνα και ως γνωστόν δεν έχω δει έτσι την δική μας σχέση. Η Αγάπη μου προς εσάς δεν έχει να κάνει με κανένα οικονομικό όφελος και άλλωστε ποτέ δεν αγάπησα για οικονομικούς λόγους.
Η ασφάλεια της ΑΓΑΠΗΣ μας έχει πλέον δώσει την θέση της στην δική μου ανασφάλεια για το εάν πρέπει να συνεχίσω να γράφω όταν δεν έχω ούτε έμπνευση αλλά ούτε όρεξη να το κάνω. Δεν μπορώ για λόγους που δεν είμαι σε θέση να αποκαλύψω να σας έχω ένα κείμενο την ημέρα. Και δεν είναι θέμα χρόνου. Το καλύτερο κείμενο μου δεν μου έχει πάρει πάνω από μια ώρα να το γράψω ενώ τα περισσότερα δεν ξεπερνάνε το ένα 20λεπτο. Ίσως η Ιδέα μου να έχω ένα ξεχωριστό blog μόνο για να κείμενά μου να ήταν καλή όταν την πήρα αλλά τώρα βλέπω ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να γράφεις όταν η ψυχολογία σου και κυρίως η ειλικρίνεια που έχεις αναπτύξει με το κοινό που σε διαβάζει δεν σου επιτρέπουν να υποκρίνεσαι ότι ζεις για να γράψεις για αυτούς και κυρίως όταν θεωρείς ότι τα κείμενά σου δεν θυμίζουν σε ΤΙΠΟΤΑ τα κείμενα της πρώτης περιόδου. Είναι ακριβώς όπως ο Έρωτας δεν συγκρίνονται τα πρώτα ραντεβού με την μετέπειτα πορεία ακόμα και της καλύτερης σχέσης στον κόσμο. Εάν δεν έχεις πάθος ΤΟΤΕ καλύτερα να γράφεις όταν το ξαναβρείς ή καθόλου. Γιατί από όλα τα χτυπήματα δεν βγαίνει "ζωντανός" και σίγουρα όταν δεν κρατάς μια φορά την υπόσχεσή σου δημιουργείς όλες τις προυποθέσεις για να το επαναλάβεις. Δεν ξέρω γιατί κάποιοι από εσάς εκεί έξω θεωρείται ότι είμαστε όλοι ΙΔΙΟΙ όταν η διαφορετικότητα είναι έμφυτη με την ίδια την Ύπαρξή μας και γιατί νομίζετε ότι μπορούν όλοι να γράψουν , να ερωτευθούν , και να αγαπήσουν με το ίδιο πάθος. Δεν ξέρω ακόμα και γιατί επέλεξα να μοιραστώ με όλους εσάς τόσες σκέψεις πάνω στην ζωή , την Αγάπη , τον έρωτα και ένα σωρό άλλες έννοιες που κάποιοι από εσάς έχουν ήδη ΞΕΧΑΣΕΙ. Εγώ θα θυμάμαι πάντα την πρώτη μας επαφή πριν χρόνια και θα επανέλθω με το ίδιο πάθος εφόσον καταφέρω να γιατρέψω την υπάρχουσα κατάσταση που δεν μου αφήνει άλλες επιλογές. Όταν είσαι πεθαμένος σίγουρα δεν επιδέχεται αμφισβήτησει η κατάστασή σου όμως μερικές φορές όταν είσαι "άρρωστος" δεν το αντιλαμβάνεσαι άμεσα με αποτέλεσμα να κάνεις όνειρα για το αύριο. Ενα αύριο που δεν είναι εξασφαλισμένο ότι θα έχει την ίδια γεύση με το σήμερα. Εμένα η πικρή γεύση του σήμερα δεν με αφήνει να χαρώ και θα επιστρέψω μόλις νιώσω ότι με κυριεύει η γλυκιά γεύση και το πάθος της πρώτης μας γνωριμίας. Ο καθένας έχει τα όριά του μόνο η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ δεν είχε και αυτό "πληρώνει" καθώς και την δική μου επιλογή να πολεμάω για Ιδέες που πλέον δεν μου δίνουν καμιά χαρά. Βαρύ για τελευταίο κείμενο όπως και να το κάνεις δεν εμπεριέχει την Αγάπη που κάποιοι μου δείξατε δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ τα σχόλια και τις απορίες σας όπως και το ότι είχαμε αυτή την επικονωνία μέσα από ένα blog και αργότερα από ένα άλλο. Ίσως τις επόμενες μέρες να καταλάβετε και εσείς τι με οδήγησε σε αυτή την απόφαση. Όσοι από εσάς έχετε αγαπήσει με πάθος γνωρίζετε ήδη ότι όλα τα άλλα συναισθήματα είναι δεύτερα και εάν δεν πιστεύεις εσύ ο ίδιος ότι μπορείς να τα καταφέρεις δεν θα τα καταφέρεις ΠΟΤΕ. Και αυτή την περίοδο θεωρώ ότι ΠΟΤΕ στο μέλλον δεν θα καταφέρω να γράψω κάποια από τα κείμενα που έγραψα και αυτό επειδή με ανησυχεί με κάνει να πάρω την απόφαση να σταματήσω να γράφω δημόσια. Άλλωστε για ιδωτικά μην το συζητάμε θα πάψω να γράφω όταν με το καλό πεθάνω... Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καθένα ξεχωριστά από εσάς για τα "ταξίδια" που κάναμε όλο αυτό το διάστημα. Το "πλοίο" θέλει "επισκευή" για να ταξιδέψει και πάλι ανάλογα με τις "βλάβες" θα αποφασιστεί πότε θα ταξιδέψει και πάλι με συνταξιδιώτες όλους εσάς ή εάν θα αποσυρθεί.
1 σχόλιο:
Όχι, φίλε, τώρα που σε ανακάλυψα!...
Δημοσίευση σχολίου