Δεν Πάμε παρακάτω εάν δεν θέλουμε να ξεκόψουμε από το παρελθόν

Πάμε παρακάτω λοιπόν μου έλεγε πριν μια εβδομάδα ένας φίλος. Πόσες φορές έχετε ακούσει και εσείς αυτή την φράση και πόσες πήγατε; Ανασταλτικός παράγοντας για να μην πας παρακάτω είναι να έχεις "χρωστούμενα" με το παρελθόν.
Να είσαι δηλαδή "υποχρεωμένος" να ζεις το σήμερα και να σκέφτεσαι με νοσταλγία το χθες που είναι τις περισσότερες φορές αδύνατον να επαναληφθεί έστω και ως φάρσα!!! Γενικά άμα είσαι τύπος που αναπολείς το παρελθόν σου δύσκολα ζεις το παρόν και τις περισσότερες φορές όχι μόνο δεν σχεδιάζεις αλλά αγνοείς προκλητικά το μέλλον. Επομένως για να πάμε βασικά παρακάτω πρέπει και να το γουστάρουμε δεν φτάνουν μόνο οι ευχές ή οι παροτρύνσεις. Εδώ μια ολόκληρη Χώρα έχει κολλήσει αναπολώντας το πως ζούσαμε γλεντώντας  με δανεικά και αγύριστα και δεν λένε κάποιοι να καταλάβουν πως απλώς το πάρτι τελείωσε και περιμένουν νέους "σωτήρες" να μας γεμίσουν τις άδειες μας τσέπες. Δυστυχώς κάποιοι ακόμα και σήμερα λένε για την "μεγάλη" φυσιογνωμία του Ανδρέα Παπανδρέου αυτού του απίστευτου Παπατζή που έμαθε μια ολόκληρη κοινωνία να ζει με δανεικά και αγύριστα και που ξεχαρβάλωσε τα πάντα λέγοντας ό,τι ήταν ευχάριστο στα αυτιά των χαχόλων που τον ψήφιζαν. Τα αποτελέσματα της δικής του πολιτικής "Τσοβόλα δώστα όλα" πληρώνουμε με οδυνηρό τρόπο στις μέρες μας. Γιατί τα 350 δις ευρώ χρέος δεν μαζεύονται από την μια μέρα στην άλλη. Τον ακολούθησαν όλες  οι μετέπειτα Κυβερνήσεις που έκαναν πάρτι με τους Τραπεζίτες και τους Μεγαλοεπιχειρηματίες και χρέωναν σε εμάς τον λογαρισμό. (Συνεχίζεται....)